خدایا...

خـ ـدایـآ اَجـ ــازه اَسـ ـتــ نـآصَـ ـبـور ے کُـ ـنم؟!

بـہ بُـزرگـیـتــ قـ ـسَـم اَز صَـ ـبورےخـَسـ ـتہ اَم

اَز فــَریآدهـ ـایـے کہ دَر گـ ـلویـَ ـم خَــفہ مــآند و مےمآنـد...

از اَشـ ـکــ هایـے شـَبــ هـا بآلِـشـَ ـم رآ خیـ ـس مےکُـ ـند!!

وَ تـُ ـو شــآهِـد آن هَــسـتے...

از حَــرفــ هـایـے کہ زِنـ ـده بـہ گـ ـوُر شُــد دَر دِلـَـم...

آسـ ـان نیــسـتـــ دَر پــَـس خــَنـ ـده هـاے مـَصــنوعــے

گِرِیـہ هـاے دِلـَتــ رآ دَر بـےپَـنـاهیــتـ. ...

وَ دَر پـُـشـتــِ هــزاران دُروغ پَــنهــان کـُـنــے!!!

خدا...

بهشت و دوزخ...

این چه حرفیست که در عالم بالاست بهشت

هر کجا وقت خوش افتاد همانجاست بهشت

دوزخ از تیرگیء حال درون تو بود

گر درون تیره نباشد همه دنیاست بهشت



شعر از صائب تبریزی

جاودانه...

تجربه عشق...

برای تجربه عشق . . .

دنبال کسی باش که . . .

تو را با تمام نداشته هایت بخواهد . . .

نه داشته هایت ! . . .

بازیچه...

دریـآی نگـآهتــــ آرام بــود ؛

جذبـــ مــوج هـآی مهربـآنیتــــ شـدم ...

نمی دانستــم ،

در پس آنــ همــ ه آرامــش ،

طوفـآنی نهفتــ ه !!

خشمگیـن !

چنـآن در هــم کـوبیـد

احسـآسـم را کــ ه

غــرق شـدم ...

خستــ ه

شکستــ ه

غمــ گیــن !!

ببیـن چطــور ...

بازیچــ ه ی جـزر و مــدّ احسآستـــ شدم ... ؟؟!!!

انصاف نیست...

انصـــــاف نیـســــت ...!
دنیـــــا آنقـــــدر کوچـــــک باشـــــد ،
کــــه آدم هـای تـکــــراری را روزی صـــــد بـــــار ببینـیــــم ...
و آنـقــــدربـــــزرگــــ بـاشـــــد ؛
کــــه نتوانیــــم آن کســــی را کــــه میخـواهیـــــم ,
حتـــــی یـــــک بـــــار ببینیـــــم ............ !

یادت باشد...

یادت باشد
دلت که شکست ، سرت را بگیری بالا
تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش.....
حواست باشد ؛
دل شکسته ، گوشه‌هایش تیز است.
مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین،
مبادا که فراموش کنی روزی شادیش، آرزویت بود...
صبور باش و ساکت.....