دنیای کوچک من
دنیای کوچک من

دنیای کوچک من

عادت...

آدما عادت میکنند به بودنها , خندیدن ها , خوش گذراندن کنار فردی خاص کافیست تعدادی ساعت برایشان خاطره ی خوب بسازی عادت میکنند به تکرار این خاطرات کنارت عادت میکنند به بودنت گاه میگویند دوستت دارم تو جدی نگیر آنها فقط عادت کرده اند جمله ای میگویند برای ماندنت برای تکرار کردن آن خاطرات شیرین برایشان عادت کرده اند همانطور که اگر بروی تنهایشان بگذاری بعد از مدتی عادت میکنند به تنهایی , به خندیدن بی تو به ادامه دادن زندگی بدون حضورت آدمها عادت میکنند دوستت دارم ها جدی نیست لااقل تو جدی نگیر
نظرات 2 + ارسال نظر
مسعود حکیمی فرد یکشنبه 19 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 02:31 ب.ظ http://ijalili.blogfa.com/

سلام و درود بر خورشید...
به امید دیدار تو در امتداد طلوع فصلی تازه به انتظار می نشینم ....

فریناز یکشنبه 19 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 06:16 ب.ظ http://ferdosi-toosi.blogsky.com/

لنگه های چوبی درب حیاطمان؛
گر چه کهنه اند و جیرجیر می کنند؛
ولی خوش به حالشان که لنگه ی هم اند .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد